Το Gumbo είναι η ουσία της μαγειρικής Creole και Cajun, το υποχρεωτικό πιάτο σε κάθε μενού εστιατορίου και η καρδιά της σπιτικής μαγειρικής.
Παρουσιάζει τα καλύτερα αυτόχθονα οστρακοειδή καθώς και τοπικά λουκάνικα, πουλερικά, άγρια θηράματα και μπαχαρικά. Προέρχεται από τη Λουιζιάνα τον δέκατο όγδοο αιώνα και προέρχεται το όνομά του είτε από τη λέξη Bantu για μπάμιες (gombo) είτε από τη λέξη Choctaw για το filé (κόμπο). Τόσο οι μπάμιες όσο και το φιλέ, που είναι αλεσμένα φύλλα sassafras που χρησιμοποιούν οι Ιθαγενείς Αμερικανοί, χρησιμεύουν ως πυκνωτικά για το gumbo, μαζί με το roux, μια βάση από αλεύρι που ροδίζεται σε λάδι. Το πιο κοινό πυκνωτικό είναι το roux, το οποίο μοιάζει με το σάλτσα. Ο βαθμός στον οποίο ροδίζει καθορίζει το χρώμα του κόμμεος. Οι ντόπιοι μάγειρες συχνά το παίρνουν σε ένα σκούρο καφέ χρώμα που δίνει στο τελικό προϊόν μια βαθιά και δυνατή γεύση.
Παραδοσιακά, κρεμμύδια, σέλινο, και η πιπεριά (γνωστή ως η τριάδα της τοπικής μαγειρικής) συν το σκόρδο τσιγαρίζονται στο roux και προστίθεται ζωμός για να γίνει ένα Gumbo. Συστατικά που κυμαίνονται από οστρακοειδή μέχρι πουλερικά και άγρια θηράματα δημιουργούν τον τύπο και τη γεύση της γκάμπου. Τα καρυκεύματα όπως το πιπέρι καγιέν, το θυμάρι και το φύλλο δάφνης αλλοιώνουν τη γεύση του πιάτου για να ευχαριστήσουν τον μάγειρα και η γόμα σερβίρεται σε μπολ πάνω από ρύζι. Τα πιο χαρακτηριστικά στυλ gumbo είναι το Creole (Νέα Ορλεάνη) και το Cajun (νοτιοδυτική Λουιζιάνα). Το Creole χρησιμοποιεί ντομάτες και ο Cajun όχι. Επομένως, το ένα είναι καφέ και το άλλο είναι ένα κοκκινοκαφέ. Το Creole gumbo τείνει να έχει μια πιο λεπτή βάση, ενώ ένα gumbo Cajun είναι πιο εγκάρδιο, πιο σκούρο και μερικές φορές πιο παχύ, και είναι πιο κατάλληλο να χρησιμοποιεί θηράματα όπως οι αγριόπαπιες.
Στη νότια Λουιζιάνα, τα gumbo σερβίρονται σε όλα τα τραπέζια, πλούσια ή φτωχά, και στα περισσότερα εστιατόρια, πολυτελή ή άλλα.
show more
